पहिलो चिकामारी

झन्डै १५ मिनेट जति मथेपछि मेरो लाँडोले नौनी फाल्यो फच्याक फच्च फच्च गरेर केटीको पूतीबाट लाँडो निकालेर हेरेको रगतै रगत । केटीको भर्जिन झिल्ली च्यातिदा त्यसको रगत मेरो लाँडोमा लागेको रहेछ । रगत त्यतिधेरै नभए पनि केटीको तिघ्रासम्म चुहिएको रहेछ । टबेल निकालेर पुछि दिएँ ।

म एउटा खानेपानीको सर्वेका लागि त्यहाँ पुगेको थिएँ । पहाडको त्यो ठाउँमा खानेपानीको आयोजना पुग्नु ठूलै उपलब्धी थियो त्यसैले जिल्ला खानेपानी कार्यालयका ओभरसियर त्यहाँ पुग्नु भनेको गाउँलेहरुलाई राज्यका सबैभन्दा ठूलो मान्छे पुगे बराबर थियो । गाउँका प्रधानपञ्चको ठूलै फूर्ति थियो उनी आफ्नै पहुँचले खानेपानीको यो योजना गाउँमा आएको देखाउन चाहन्थे । यथार्थ के थियो भने विश्व बैंकको ठूलै ऋणमा बनाउनु पर्ने योजना अन्त लाँदा लागत बढी पर्ने भएकाले हामीले यस गाउँमा ससानो स्तरको एउटा खानेपानी योजना हालिदिएर कागजमा ठूलो र बृहद् योजना देखाएर बजेट सिध्याउनु थियो ।
यसमा मन्त्रीदेखि लिएर रापंससम्मको ठूलो भूमिका थियो । म काठमाडौंको बासिन्दा भरखर कोर्ष सिध्याएर आफ्ना अञ्चलाधिस मामाको सिफारिसमा ओभरसियरको जागिर पाएर पहिलो पटक अनुभवका लागि दुर्गम जिल्लामा फगेको थिएँ । अनुभव के भन्नु विश्व बैंकको ठूलै प्रोजेक्ट भएकाले मामाले नै भनसुन गरेर यहाँ दरबन्दी मिलाई दिनुभएको थियो । पहिलो जागिरको पहिलो सर्वे भएकाले म जति उत्साहित थिएँ त्यतिनै दिनभरिको हिडाईले थाकेर चुरचुर भइसकेको थिएँ । प्रधानपञ्च थिए थामबहादुर आले । म गाउँ पञ्चायतको कार्यालय खोज्दै पुगें । गाउँ पञ्चायतको कार्यालय स्कूलसँगै थियो । प्रधानपञ्चजीसँग चिनापर्चीपछि उनी मेरो स्वागतको भब्य तयारीमा लागे ।
“आलेज्यू यता होटल कहाँ छ नि” काठमाडौंमा जन्मे हुर्केको मेरो स्वभाविक प्रश्न सुनेर प्रधानपञ्चजी अट्टाहास छोडेर हाँस्न थाले । “हा॥हा॥हा॥ होटल के भन्नु भाको ओभरसेठ साप पहाडको यस्तो गाउँमा । बस्ने खानेका सेवा त हामी गरिब गुरुवाले जुटाइ हाल्छौं नि“ उनको कुराले मलाई अली राहत भयो ।
dhudh1प्रधानपञ्चजीले आफ्नै घरमा खानपिनको पूरा बन्दोबस्त गरेका थिए । साँझ परिसकेको थियो । पेट्रोम्यासको उज्यालोले आगन दिउँसोझैं उज्यालिएको थियो । पहाडको त्यो गाउँमा प्रधानपञ्चजीको घर दरबारभन्दा कुनै कम थिएन । टन्ने नोकर चाकर प्रधानपञ्चजीको रबाफ गाउँ पञ्चायतको कार्यालयमाभन्दा बढी उनको घरमा देखिन्थ्यो । चालीस नाघेका प्रधानपञ्चजी मान्छे रसिक रहेछन । गाउँ पञ्चायतबाट फर्कदै गर्दा मलाई गाउँतिरको चल्छ भनेर सोधे । सुरुमा त अकमक्क परे म अलमलिएको देखेर उनले मुठ्ठी पारेर बूढी औला मुखतिर लगेर भने तीनपाने । काठमाण्डूमा कलेज पढ्दा साथीहरुसँग एक पटक भक्तपुरे रक्सी खाएको सम्झनाले एक पटक त आंगै जिरिंग भयो । सँगै सर्वेका सामान बोकेर गएको रामबहादुर पियनले मेरो जवाफै नपर्खी थाकेको बेलामा चलिहाल्छ नि हजूर भनेर चाकडी गरयो । मेरो मन त मानेको थिएन तैपनि ३ दिनदेखिको हिडाईले थाकेर लखतरान भएको मैले पनि रामबहादुरको कुरामा सहमति जनाएँ । कुखुरा काटेर पहाडको ताजा काँक्रा काटेर विभिन्न थरिका परिकारसहित बेलुकाको हाम्रो भोजन सुरु भयो । प्रधानपञ्चले उनको त्यो मगर गाउँमा आफ्नो संस्कृतिअनुसार बेलुका घाटु नाच नचाए । नाच्दा नाच्दै एउटी मगर्नी केटी आएर मेरो हात समाएर तानी । अब त नाच्नुपर्छ प्रधानपञ्चले उर्दी जारी गरे । मलाई नाच्न त के आउँथ्यो । तीनपानेलॆ अलिअलि छुन थालेकाले गएर हल्लिदिएँ । सिनेमा पर्दाहरुमा हिन्दी सिनेमाका नर्तकीहरुलाई पैसा दिने गरेको दृष्य देखेको थिएँ त्यही सम्झेर ५० को नोट नाच्ने केटीको टाउकोमा सिउरी दिएँ । त्यो गाउँमा ठालूहरुबाहेक अरुले त्यसरी पैसा दिने चलन रहेनछ । त्यो केटीले कृतज्ञतापूर्वक मेरो मुखमा हेरी मैले आँखा झिम्क्याई दिएँ । प्रधानपञ्चसँगै बसेर खाइरहेको मेरो यो कि्रयाकलाप प्रधानपञ्चको आँखाबाट लुक्न सकेको थिएन । “पिर मान्नु पर्दैन ओभरसेठ साप बेलुका यसैलाई जिउ थिच्ने व्यवस्था मिलाई दिनुछु“ प्रधानपञ्चले विस्तारै मेरो कानमा भन्दा पो म झसंग भएँ । “ए होइन होइन त्यस्तो केही होइन” भरखर २५ पुगेर २६ लागेको मेरो मुखबाट प्रतिकि्रया निस्क्यो ।“केही हुँदैन ओभरसेठ साप तपाई हाम्रा लागि भनेर आउनु भएको छ तपाईले हाम्रो प्यास बुझाउन आँट्नु भएको छ भने हामीले तपाईको प्यास बुझाउन नसक्ने भने म केको प्रधानपञ्च । नेपालमा वीरेन्द्र महाराजको राज चल्छ भने यो गाउँमा मेरो राज चल्छ बुझ्नु भयो । के ठानेको मलाई” तीनपानेले तातिन थालेका प्रधानपञ्च गर्जिन थाले ।
परै बसेर खानपिनसँगै प्रधानपञ्चका नोकर्नीहरुसँग जिस्किरहेको रामबहादुर अचानक प्रधानपञ्च चर्किन थालेको देखेपछि कुरै नबुझि हजुर सोह्रै आना ठिक हो हजुर भन्न थाल्थ्यो । मलाई पनि प्रधानपञ्च चिढाउनु थिएन मैले पनि “तपाईको जो मर्जी भोलि फेरि सापकोटा ओभरसियर आएर गाउँमा यस्तो गरयो भन्न पाउनु हुन्नू“ भने। “मगरको बच्चा हुँ मेरो दुई जिब्रो छैन । तलमाथि परे तह लगाउन मैले जानेको छु तपाईलाई अतिथि सेवाल गर्न पनि मैले नपाउनु” उनको तर्कसँग सहमति जनाएँ ।“रात छल्लंगै पार्ने विचार छ कि क्या हो“ प्रधानपञ्चकी बूढीले कराइन । हातमा बाँधेको रोलेक्स घडी हेरे । भरखर नौ बजेको रहेछ । पहाडी गाउँमा नौ बज्नु भनेको मध्यरातै बराबरनै हो । लौ न लौ भन्दै मैले पाँचौं गिलास घुड्क्याएँ र प्रधानपञ्चजीको गेस्ट हाउसमा परिणत गरिएको नयाँ घरको माथ्लो तलातिर लागेँ । भित्र सानो टुकीको मन्द उज्यालो थियो । सल्लाको काठै काठले बनेको त्यो नयाँ घरमा सल्लाको मादक बास्ना छरिएको थियो । म गाउँको शुद्धको कोदाको तीनपानेले लठ्ठ भएको थिएँ । कोठामा पसेर ढल्कीएको थिएँ । थकाई र मदिराको मातले आँखा लागेछ । ढोका बिस्तारै चुइय गर्यो । हातमा दियालो बोकेकी त्यही केटी ढोकाबाट छिरी । म झस्कँदै को हँ भनेर उठें “हजूर म मालिकले जिउ थिचिदिन पठाउनु भएको“ केटीले लजाउँदै भनी । “ल आउ आऊ“ मेरो निमन्त्रणा थियो । केटी मेरो खुट्टातिर बसेर खुट्टामा तेल लगाई दिन थाली । उस्को त्यो नरम हात बिस्तारै मेरा खुट्टा पिडुँलाहुँदै तिघ्रातिर बढ्न थाले । ऊस्ले तिघ्रा मिच्न थालेपछि मेरो २६ वर्षे जवानी पनि उम्लीन थाल्यो । जुरुक्क उठेर च्याप्प समातेर मुखमा मुख जोडेर कस्सेर म्वाई खाएँ । “छ्या यो सर तू “उम्कने प्रयास गरेर उसले भनी ।भरखर १५ पुगेर १६ लागेकी त्यो मगर्नी केटीका गाला पनि पाकेर फुट्लाजस्ता भएका स्याउजस्तै थिए भने ओठ पनि सुन्तला केस्र भन्न सुहाउने टम्म मिलेका थिए । “केको छ्या नि अब“ मैले आफूतिर तान्दै भने । मधुरो दियोको जस्तो त्यो उज्यालोमा त्यो केटीका सेक्सी देखिएकी थिई । पातलो सूतीको चोलो र लुंगी बेरेकी केटीले अलि असहज मानेजस्तो लागेपछि आफूतिर तानेर खाटमा बसाउँदै बिस्तारै साउतीको स्वरमा सोधे “तिम्रो नाम के नि“ केटीले लजाउँदै भनी “सीता मगर“ । “घर कहाँ नि ” वातावरणलाई सहज बनाउने प्रयास गर्दै सोधे । मनले त अहिलेनै समातेर निचरी हालूँ भनिरहेको थियो । फेरि गाउँको कुरा हल्लाखल्ला गरि भने प्रधानपञ्चले जिउमात्रै थिच्न पठाएकी हो भने त भोलि बिहानै गाउँ छोड्नु पर्छ । यो कुरा अञ्चलाधिस मामाले थाह पाए भने के होला सानैदेखि मामाघरमा हुकेृको मलाई मामाको असाध्यै डर लाग्थ्यो । यस्तै कुरा सम्झेर समाई सकेको हात पनि छोड्दै मैले सोधें । “आबुई यो सर त किन डराको हौ“ उस्ले हाँस्दै भनी । यसले मेरो हिम्मत बढ्यो । “यस्तो काम पहिले पनि गरेकी थियौ“ मैले हिम्मत जुटाएर सोधें । “के जिउ थिच्ने” सीताले नबुझेजस्तो गरेर सोधी । ऊ यतिखेर फेरि खुट्टा थिच्ने उपक्रम गर्दै थिई । मोही माग्नु अनि ढुंग्रो लुकाउनु झै भनेर मैले सिधै प्रश्नले आक्रमण गरे “लोग्नेमान्छेसित…बाँकी शब्द मैलै जानीजानी अधुरै छाडें ।
मेरो मुखमा हेरेर फिस्स हाँस्दै उसले भनी “छ्या हामी त्यस्तो खालको मान्छे होर हामीलाई छुने कसको हिम्मत । “ “अनि कसरी मान्यौ त अब भने म निस्फीक्री भइसकेको थिएँ आफ्नो तातिइसकेको मनलाई धैर्यतापूर्वक बाँधेर सोधे । “मालिकले पनि भन्नुभयो अघि तपाईले बक्सिस पनि धेरै दिनु भयो त्यसैले” जवाफमा कुनै छलकपटल थिएन । ओहो अघि मैले दिएको जाबो ५० रुपैयाँको नोट पनि त्यतिधेरै । धन्न नेपाल धन्न नेपालको ग्रामीण परिवेश । “ए त्यसो पो लौ त्यसो भए“ गाउँको कोदोको लोकल रक्सीले मातिएको म पनि मूडमा थिएँ पस्रबाट सयको नोट निकालेर हातमा थमाएँ । सयको नोट जीवनमा पहिलो पटक हातमा परेपछि केटीका ससाना चिम्से आँखा आश्चर्यले फैलिए । “ यो किन नि सर“ हातमा परेको सयको नोटलाई अविश्वासको भावले पल्टाएर हेर्दै उसले सोधी । “तिम्रो कुमारीत्वको मोल भनौंजस्तो भएको थियो त्यसो भन्नु उसले मप्रति गरिरहेको आदरको अपमान जस्तो लाग्यो र भने “राखन“ । उस्ले चोलीको माथ्लो भाग तानेर सयको त्यो नोट त्यहाँ घुसार्न खोजी त्यसो गर्दा उसका पुष्ठ बक्ष देखियो । मैले आफूलाई रोक्न सकिन र हात अघि बढाएर उसको त्यही दूध समाएँ । केटी झसंग भएर आफूलाई अलि पछि तानी । मैले छोड्दै छोदिन च्याप्प समाएर चोलोमाथिबाटै विस्तारै दूध माड्न थालें । भरखर जवानीमा प्रवेश गरेकी केटीको दूध कटमिरा अम्बाजस्ता थिए । जति जति दूध समाउँदै जान्थें त्यतिनै मलाई मजा आउन थालेको थियो ।विस्तारै चोलीको टाँक खोले । भित्रबाट केही नलाएका केटीका दूध उड्न लागेका परेवाका बचेराजस्तो गरी फुत निस्किए । अब म उन्मत्त भइसकेको थिएँ । दुईटै दूध च्याप समातेर मजाले मोल्न थाले । त्यो मन्द उज्यालोमा उसको खैरो रंगका दूधको मुन्टा क्याटवरी चकलेटजस्तो देखिइरहेको थियो । मुख त्यही गाडेर क्रमसः चुस्न थालें केटी छ्या सर कुतकुती लाग्यो भनेर हाँस्न थाली । मैले आफ्नो पाइन्ट खोलें र उत्तेजित भइसकेको मेरो लिंगमा ल्याएर केटीको हात राखिदिएँ ।
केटीले च्याप्प समाई म भने उसको उसको दूध चुस्न थालें । केटीको फरिया एक छेउबाट तानें मंगोलियनहरुको त्यसै पनि शरिरमा रौं कम हुन्छ त्यसमाथि भरखर १५ पुगेर १६ लागेकी त्यो केटीको पूतीको माथ्लो भागमा अलिअलि कैला रौं मात्र थिए । पुक्क उठेको उसको त्यो अंगले मलाई आमन्त्रण गरिरहेको थियो । पूतीमा हात पुर्र्याएँ रसाउन थालेको थियो । उत्तानो पारेर खाटमा सुताएँ । आफू माथिबाट चढें उसको पुष्ट पूतीमा मेरो तातिएको लाँडो पसाउन खोजें पहिला पस्दै पसेन । त्यसपछि उस्का दुबै तिघ्रालाई दुईतिर फैलाएर आफ्नो लाँडोको टुप्पा पूतीको मुखैमा जोडेर कस्सेर एक धक्का लगाएँ । “ऐया“ केटी पीडाले चिच्याई मेरो लाँडोको सुपारी भित्र पसेछ । त्यसपछि मैले केटीको मुखमा मुख जोडेर ओठ चुस्न थाले हात भने उस्को भरखर फैलने उपक्रममा रहेका दूध मोल्नमा व्यस्त थिए । केही सारो केही गिला ती दूधले मेरो उत्तेजना बढाई रहेका थिए ।
अलिअलि मात्र छिरेको लाँडोलाई हातले समाएर पूतीमा पूरै छिराउने प्रयास गर्दै कम्मरले धक्का मार्न थालें ।
“ऐयाऽऽऽ ऐयाऽऽऽ आमाऽऽऽ आमाऽऽऽबुवा हौऽऽऽ मरें सरऽऽऽ विस्तारैऽऽऽ मरेंऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽ“ केटीको मुखबाट आवाज निस्किदैं थियो । म भने आफ्नो धक्काको क्रम बढाउँदै थिएँ । जतिजति लाँडो तातिदैं जान्थ्यो म उत्तिनै छिटो कम्मरको बलले धक्का मार्दै गएँ ।
ऐयाऽऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽऽऽऽ उफऽऽऽऽऽऽआमा हौऽऽऽऽऽऽ स्वाँऽऽऽऽऽस्वाँ… ऽऽऽऽऽऐया हौ ऽऽऽऽऽऽमरे ए सर मार्ने……ऽऽऽकि क्या…॥ होऽऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽऽ ऐंयाऽऽऽऽ आमा आमौंंंंं……ऽऽऽऽऽस्वाँऽऽऽऽस्वाँऽऽऽऽऽ
केटीको मुखबाट निस्किरहेको आवाजले मलाई झन मज्जा आइरहेको थियो । पूर्ण उत्तेजनामा आइसकेको थियो जोसमा केटीका गाला करयाप्प टोके । ऐया केटी चिच्याई । झन्डै १५ मिनेट जति मथेपछि मेरो लाँडोले नौनी फाल्यो फच्याक फच्च फच्च गरेर । केटीको पूतीबाट लाँडो निकालेर हेरेको रगतै रगत । केटीको भर्जिन झिल्ली च्यातिदा त्यसको रगत मेरो लाँडोमा लागेको रहेछ । रगत त्यतिधेरै नभए पनि केटीको तिघ्रासम्म चुहिएको रहेछ । टबेल निकालेर पुछि दिएँ । जीवनको पहिलो समागमले मलाई जुन मज्जा आयो त्यसका लागि म जुन मूल्य तिर्न पनि तयार थिएँ । भर्जिन केटी यहाँ त मेरो लागि सित्तैमा उपलब्ध थिई । पहिलो पटक भर्जिनिटी भंग गर्नुमा जुन मज्जा आउँछ त्यो जीवनभर यौनकि्रडा गर्दा पनि आउँदैन । त्यसलाई मैलै रातभरमा चार चोटी चिके । भोलिपल्ट थाह पाएँ त्यो त ज्वरो आएर थलिइछ ।